Góra Błękitnego Śniegu

Góra nie zbyt wysoka, prawie całkiem przykryta śniegiem. W połowie drogi śnieg zmienia kolor na błękit, ten sam kolor co kolor nieba. W niektórych miejscach można znaleźć całkiem duże szpary, więc uważaj! Trudno w to uwierzyć, ale tu też rosną drzewa, latają ptaki i motyle. Jak znajdziesz sie na szczycie góry i popatrzysz w dół wydaje sie jakbyś szedł w powietrzu. Co jakiś czas można tu zobaczyć zające, ale rzadko.

___________________

Nevada przyszła, popatrzała na góre. Miała zamiar tam wejść, zaczęła sie iść. Było słychać jak śnieg skrzypi pod łapami Nev, i można też było słychać jak jej ogon ciągnie sie po śniegu. Doszła do pewnego miejsca co wyglądało jak urwisko, Nevada nie pewnie wciągnęła powietrze i westchnęła. Miała zamiar użyć swoje skrzydła po raz pierwszy w życiu - Co jeżeli mi sie nie uda? - pomyślała, ale bez dokładnego namysłu nad odpowiedzią, wyskoczyła z rozłożonymi skrzydłami. Leciała, po chwili wylądowała blisko szczytu i zaczęła podziwiać piękny widok.

Post został pochwalony 0 razy

Małe wilczątko, równie małego wzrostu kroczyło przez krainę, delikatnym, typowo dziecięcym krokiem. Była to Elsa. Jej uszy wciąż były odgięte do tyłu, a oczy napawały się każdym miejscem, każdą chwilą, upływającą sekundą. Dla niej ta kraina była ogromna. Tęskniła za mamą Elsey. A może tutaj znajdzie kogoś ze swojej rodziny? A może nie? Może wszystkich zabiło? Nie wiedziała. Zagubiona, pogrążona w myślach wdrapała się na górę. Zaparło jej dech w piersiach. Drzewa, ptaki, na... górze? W dodatku śnieg, niebieski! Cicho westchnęła z zachwytu i usiadła.

Post został pochwalony 0 razy

Nevada jak zobaczyła małego szczeniaka wzbiła sie w powietrze i podleciała do niej - Cześć! - powiedziała lądując, zaczeła sie przyglądać szczeniakowi - Przepraszam że pytam, ale jak miała na imie twoja mama? – zapytała próbując przypomnieć sobie coś

Post został pochwalony 0 razy

Szczenię nieco wystraszyło się wilczycy. Nawet wilczyca jest dziwna, skrzydlata! Elsie wydawało się, że dłuuugo będzie przywykać do tej krainy. Uniosła wzrok do góry, brązowymi, dużymi oczkami przypatrując się Nevadzie.
- Dzień dobry - skinęła pyszczkiem delikatnie - Mama? Nie wiem. Nie mogę być teraz pewna niczego. Nie pamiętam mamy, znam tylko moją inną mamę. look in zapisy do Watahy Pustynnej Ciszy Mamę Elsey.
Usiadła, starała się uśmiechnąć.

Post został pochwalony 0 razy

- Ok, nie chciałam cie zranić - powiedziała troche smutnym głosem - Tylko bardzo mi przypominasz, córkę siostry partnerki mojego brata, łapiesz? - zapytała z dużymi oczami które w jednej chwili zostały przykryte grzywką

Post został pochwalony 0 razy

- Euuuh. - cicho westchnęła, starając się przeanalizować słowa wilczycy - Ł... łapię.
Jej uszka ani myślały podnieść się do góry. Wciąż były nisko opuszczone, na znak niższości. Elsa nigdy się nie wywyższała, nie pyszniła. Zawsze wolała stać w cieniu, nie miała śmiałości.

Post został pochwalony 0 razy